Anatomiczny: 2010

Anatomia układu ruchu - kości, więzadła, stawy, mięśnie człowieka

Dziś niespodzianka przede wszystkim dla studiujących fizjoterapię. Dla nich najważniejszym działem anatomii jest oczywiście anatomia układu ruchu. Znajomość mianownictwa kości, mięśni, więzadeł, stawów jest podstawą dla pozostałych przedmiotów na tym kierunku studiów, a co ważniejsze jest podstawą bycia profesjonalistą. Oczywiście można wykonać masaż bez znajomości nazw mięśni, ich przyczepów oraz unerwienia, ale... wówczas jest to tylko znachorstwo. Profesjonalista wie jak poprawnie nazwać dany element, zna mechanikę mięśni oraz wiedzę swoją potrafi zastosować do konkretnego przypadku. To, co napisałem jest truizmem, ale myślę, że warto to powtórzyć. Słów kilka także o uczeniu się i "uczeniu się".

POZIOM: 2

POZIOM: 3

Anatomia człowieka PZWL - ryciny w internecie

Na stronie Wydawnictwa PZWL pojawiło się nowe, bardzo ciekawe narzędzie - Anatomia człowieka on-line. Jest to zbiór rycin z bardzo dobrego podręcznika Anatomia człowieka Profesorów Narkiewicza i Morysia. Po bezpłatnym zalogowaniu się na stronie Wydawnictwa

http://www.pzwl.pl/id,655,flash,1,ptitle,anatomia-on-line.htm

otrzymujemy dostęp do świetnych graficznie i dydaktycznie rycin autorstwa Sylwii Ścisłowskiej.

Ekran główny

Opracowany jest już Tom I i Tom II. Najciekawsze jest jednak możliwość wybrania sposobu oznaczenia ryciny: w różnych językach (polski, łacina, angielski); w postaci punktów lub cyfr. A co najważniejsze - można także całkowicie zrezygnować z podpisów. Niestety, nie ma opcji wydrukowania ryciny. Może Wydawnictwo zastanawia się nad wydaniem tego zbioru rycin w wersji sauté? Byłoby ciekawie... A może ma w planach wydrukowanie fiszek? Takich do kolorowania, pisania na nich, samodzielnego oznaczania? Z jednej strony rycina, z drugiej krótki opis do niej. Byłoby ciekawie...

3.A Obwodowy układ nerwowy

Układ nerwowy jest prosty: tworzy go ośrodkowy układ nerwowy i obwodowy układ nerwowy. O tym jak rozwija się ośrodkowy układ nerwowy oraz jak opisać powierzchnię mózgu pisałem już w poprzednich postach. Dzisiaj ogólnie o układzie obwodowym oraz (czasami magicznej strukturze) nerwie rdzeniowym.

POZIOM: 1

W edukacji anatomicznej używa się modeli. To jeden z najlepszych środków dydaktycznych, ponieważ umożliwia wstępne zapoznanie się z daną strukturą oraz jej relacjami przestrzennymi. Modele przydatne są przede wszystkim dla osób, które mają trudności w wyobrażaniu sobie trójwymiarowej struktury na podstawie płaskiej ryciny a także dla "dotykaczy". Pomyślałem, że ciekawym pomysłem byłoby stworzenie bazy "omówień anatomicznych" najbardziej popularnych modeli anatomicznych. To taki rodzaj prezentacji z dźwiękiem i obrazem, który można załadować np. na mp3 i odsłuchać oglądając model. Dzisiaj jeden z najpopularniejszych modeli: nerw rdzeniowy. Skupiam się wyłącznie na przekroju poprzecznym rdzenia kręgowego.

POZIOM: 2

Nareszcie prezentacja z aortą... Jeżeli ktoś chciałby zagrać w grę opisaną przy naczyniach kończyny górnej, zna już naczynia kończyny dolnej to do szczęścia potrzeba mu wyłącznie naczyń szyi i głowy.

POZIOM: 1
POZIOM: 2

Tym razem prezentacja dotycząca przybliżająca żyły i tętnice kończyny dolnej. Można dołączyć tę część w zakres gry opisanej przy naczyniach kończyny górnej.

POZIOM: 1
POZIOM: 2

Naczynia krwionośne kończyny górnej - zarówno tętnice jak i żyły przedstawione w postaci prostych schematów. Aby te schematy rzeczywiście ożyły sugeruję zagrać w grę nazywającą się "Droga wesołej krwinki". Grać w nią można w towarzystwie osób muszących również przyswoić sobie wiedzę z układu krążenia.

POZIOM: 1
POZIOM: 2

Pamiętam swoje pierwsze szkolenie BHP, które polegało na obejrzeniu godzinnego filmu instruktażowego. Pani z BHP z rozbrającą szczerością powiedziała:
- Doskonale rozumiem, że to nudne, ale każdy musi przez to przejść...

Potem był ogólnowydziałowy wykład (nie powiem, bardzo dowcipnie poprowadzony) dotyczący zachowania się w przypadku pożaru. Pozostaje mi zadać tylko jedno, podstawowe pytanie: czy rzeczywiście wówczas zostałem należycie przygotowany do zapobiegania zagrożeniom i wypadkom w pracy? Można na nie odpowiedzieć bardzo prosto: to zależy wyłącznie od ciebie. Jeżeli uważałeś na wykładzie i filmie, to powinienieś wszystko robić dobrze. Przecież wszystko tam było! Dzisiaj o neurobiologicznych podstawach łączenia teorii z praktyką i słabej skuteczności tego typu szkoleń.

Wszystko dobre szybko się kończy... Darmowa wersja testowa Google Body Browser już nie istnieje. Projektem zajmuje się firma Zygote. Zobaczymy, czy doczekamy się bezpłatnego projektu czy płatnej aplikacji.

Jako zamiennik polecam Biodigital Human:
http://anatomiczny.blogspot.com/2011/09/biodigital-human.html

Chyba wszyscy znają Google Maps czy Google Earth. Teraz nadszedł czas na Google Body Browser - program do przeglądania ludzkiego ciała. Już na pierwszy rzut oka widać, że temu programowi jeszcze daleko do funkcjonalności wspomnianych wyżej map, ale... wszystko w swoim czasie. Jak na razie program nie opuścił jeszcze faz testowania w Google Labs.

http://bodybrowser.googlelabs.com/

Spośród wszystkich programów prezentujących "wirtualnego człowieka w 3D" nie dorównuje on jeszcze temu umieszczonemu na stronie Vsible Body (o którym pisałem wcześniej), ale ma jedną, niezaprzeczalną zaletę - jest darmowy. Program otwiera się w oknie przeglądarki. W zależności od używanej przeglądarki oraz systemu operacyjnego należy (bądź nie) zainstalować odpowiednią wtyczkę.

Warstwa po warstwie możemy zobaczyć to, co znajduje się pod skórą poprawnego politycznie modelu. Postać w programie można obracać wokół jej osi, przybliżać i oddalać oraz przeglądać się bardziej szczegółowo wybranym narządom czy mięśniom. Można także przyjrzeć sie przebiegowi naczyń krwionośnych i nerwów. jest także wyszukiwarka określonych terminów anglojęzycznych.

A tu krótka prezentacja:

Zdecydowanie jeszcze za mało jak na w pełni przydatny model na studia, jednak przydać się może do wstępnego przyjrzenia się budowie ludzkiego ciała. Myślę, że w przyszłości może to być całkiem przydatne narzędzie w nauczaniu, w którym niepotrzebna jest bardziej szczegółowa wiedza.

Jak na razie życzę miłej eksploracji.

P.S. Dziękuję Miłoszowi za linka :)

Najskuteczniejszy oszukiwacz studenta: egzamin testowy

Przed przeczytaniem spróbuj odpowiedzieć sobie na pytanie: Jaka forma egzaminowania jest najlepsza?

W naszym systemie edukacyjnym przyjęło się, że większość przedmiotów, kursów, a nawet całych studiów (patrz LEP) zakończonych jest egzaminem. I to egzaminem w formie testu "spośród podanych wybierz jedną najlepszą odpowiedź". Dzisiaj piszę o mocnych i słabych stronach tego typu egzaminowania i wyjaśniam dlaczego nie uznaję egzaminu testowego za najlepsze rozwiązanie.

Święty wykład (cz. II)

Na początek spróbuj odpowiedzieć sobie na pytanie: Co jest ważniejsze na studiach - wykłady czy ćwiczenia?
Po wstępnym poście dotyczącym przydatności wykładów we współczesnej edukacji warto zastanowić się nad słowem "nauczanie" i silnie z nim powiązanymi określeniami "nauczyciel" oraz "uczelnia". One determinują nasze podejście do nauczania oraz uczenia się. I silnie wpływają na to, że wykłady uważane są za centralne punkty procesu dydaktycznnego (szczególnie dotyczy to wykładowców). Dzisiaj piszę o zmianie podejścia do nauczania, dzięki któremu można wyzbyć się klasycznego, "wykładocentrycznego" punktu widzenia.

Święty wykład (cz. I)

Czy zajęcia na uczelni wyższej można prowadzić bez wykładów? Albo bardziej generalnie: czy w procesie nauczania można zrezygnować całkowicie z wykładów? To zależy. Zależy od (1)sposobu ich prowadzenia, (2) charakteru naszego przedmiotu oraz... (3)podejścia do nauczania. Z punktu widzenia wykładowcy jest to najważniejszy element w procesie nauczania. Z punktu widzenia studenta często jest najmniej przydatny element w procesie uczenia się. Dzisiaj piszę o sposobie prowadzenia wykładów.

Dzisiaj do dyspozycji oddaję, a właściwie przekazuję ryciny pochodzące z podręcznika Wernera Spalteholza wydanego w roku 1861. Czy z aż tak starych rycin można się uczyć anatomii? Oczywiście! Ewolucja układu kostnego człowieka nie zaszła w jakiś szczególnie wyraźny sposób. Ryciny te robione były w czasach, kiedy ludzie mieli więcej czasu (relatywnie oczywiście), co powoduje, że są bardzo szczegółowe. Moja ingerencja polegała na wymazaniu nazw oraz usunięciu kreseczek. Wszystko po to, aby otrzymać "czystą" rycinę na której każdy może zaznaczyć to co mu się podoba w sposób jaki mu odpowiada.
POZIOM: 1
POZIOM: 2
POZIOM: 3

Obojczyk clavicle to kość, którą podrzuca się na kolokwium, aby jego uczestnicy mieli trudności z rozpoznaniem prawej i lewej strony. No... może trochę przesadziłem :). Dzisiaj wyjaśnię jak jednoznacznie (i bardzo łatwo) odróżnić te kości od siebie. Ale aby to zrobić najpierw należy zapoznać się z elementami znajdującymi się na tej kości. Prezentacja wykonana przy użyciu najlepszego fotograficznego atlasu oraz programu Screenr.

POZIOM: 3

Tak naprawdę nie wiem czy dzisiejsza prezentacja jest wprowadzeniem czy podsumowaniem układu mięśniowego. Z założenia ma służyć wszystkim tym, którzy chcieliby usystematyzować swoją wiedzę z tego zakresu. Jak zwykle polecam oglądanie prezentacji na całym ekranie. Większość rycin pochodzi ze znakomitego dziewiętnastowiecznego dzieła udostępnionego na stronie Biblioteki Uniwersytetu Toronto noszącego tytuł Traité complet de l'anatomie del'homme. Poziom szczegółowości, kolorystyka, kreska, kompozycja tych rycin zachwyciły mnie. Mam nadzieję, że Wam również się podobają, bo przecież anatomia to nie tylko "książka telefoniczna" do wkucia na pamięć, ale przede wszystkim nauka o pięknie ciała człowieka. Zapraszam na dzisiejszą prezentację.

POZIOM: 1

Dzisiejsza prezentacja obejmuje dość szeroki zakres dotyczący kończyny górnej: opis kości, najważniejszych stawów oraz ruchów w tych stawach. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na temat kości kończyny górnej możesz przejść do posta o łopatce czy kości ramiennej (jak dotychczas te opracowałem). Możesz także zapoznać się z ogólną charakterystyką układu szkieletowego czy połączeń kości.

POZIOM: 1

Uwaga: Dół dziobiasty znajduje się od strony przyśrodkowej, powyżej bloczka kości ramiennej, natomiast dół promieniowy położony jest od strony bocznej, powyżej główki kości ramiennej. Proszę zwrócić uwagę, że w prezentacji głównej na slajdzie 10 jest to oznaczone niepoprawnie. Powinno być:

Dziękuję uważnym czytelnikom za zwrócenie uwagi na ten błąd. Chwilowo nie mogę zamienić slajdu w prezentacji głównej, ale postaram się to zrobić jak najszybciej.

Dzisiejsza prezentacja wygląda na całkowicie zwykłą, ale taka nie jest... Możesz ją obejrzeć (jak do tej pory) od "deski do deski", ale możesz także wybrać to, co w danym momencie Cię zainteresuje.
Prezentacja ta zawiera całkiem nową funkcję - możliwość samodzielnej eksploracji. I choć na pierwszy rzut oka wygląda to zupełnie normalnie i zwyczajnie, to w rzeczywistości jest to krok do przodu w celu stworzenia "prezentacji idealnej" (he, he... taki jest mój chytry plan). To już nie ja decyduję o kolejności przeglądania, ale Ty.

Kolejna prezentacja dotycząca opisu anatomicznego kory mózgu. Bruzdy i zakręty widoczne na powierzchni górno-bocznej oraz powierzchni przyśrodkowej opisałem w poprzednich postach. Warto także przypomnieć sobie zasady podziału kory mózgu na płaty.

POZIOM: 2

Wirtualny atlas anatomii

Niestety, strona atlasu została usunięta przez właściciela

Czy istnieje bardzo dobry, darmowy atlas anatomiczny dostępny w Internecie? To zależy od tego, czego oczekujemy od atlasu. Jeżeli poszukujesz kompletnego, wiarygodnego, nowoczesnego atlasu na studia medyczne - jeszcze takiego nie znalazłem. Jeżeli natomiast chcesz w sposób ogólny zaznajomić się z anatomią człowieka, to jednym z lepszych internetowych atlasów jest http://www.directanatomy.com/

Na stronie Biblioteki Uniwersytetu Toronto znalazłem piękny zbiór rycin anatomicznych. Moim faworytem jest Traité complet de l'anatomie del'homme autorstwa Marca Jeana Bourgery (1797-1849). Ryciny wykonał Nicolas Henri Jacob. Litografie powstały w pierwszej połowie XIX wieku i są ręcznie malowane.
Aby w pełni docenić nie tylko walory artystyczne, ale również i merytoryczną poprawność rycin przygotowałem prezentację z wyjaśnieniem widocznych na niej szczegółów anatomicznych.

Autonomiczny Układ Nerwowy (AUN) uznawany jest przez uczących się i studiujących za jedną z najtrudniejszych do zrozumienia części neuroanatomii i neurofizjologii. Czy słusznie? Myślę, że tak. To bardzo trudne zagadnienie. Jednak w tej prezentacji (z narracją) chciałbym odsłonić niezwykłe oblicze AUN. I proszę od teraz już nie traktować AUN jako gorszej i mniej wartej zainteresowania części neuro.

Siedlisko uczuć, miłości, piękna i dobra. Narząd dzięki któremu możemy się zakochać... Tak, piszę o mózgu, ale dzisiaj pokażę serce. A dokładnie szkielet serca. Swoją drogą, kto by się spodziewał, że serce też ma szkielet. Znalazłem piękną rycinę z podręcznika z początku XX wieku na której pokaże główne elementy tworzące szkielet włóknisty serca.

"Czasami w życiu każdego jelonka przychodzi taki okres, że..." chciałby się podzielić tym, co widzi na ekranie swojego komputera. I dodatkowo chce powiedzieć, na co szczególnie należy zwrócić uwagę.

W takiej potrzebie z pomocą przychodzą programy do tzw. screencastów, czyli zapisujące wszystko to, co się dzieje na ekranie komputera. Są one szczególnie przydatne przy tworzeniu różnorodnych instrukcji obsługi oraz prezentowaniu możliwości programów zainstalowanych na swoim ulubionym urządzeniu. Jednym z najlepszych programów tego typu jest screenr.com (UWAGA: bez wpisywania "http//:www.").

Studiując anatomię bardzo często pojawia się pytanie: czego tak naprawdę muszę się nauczyć? Co jest ważniejsze, a co mniej ważne? Bardzo dobrym narzędziem pokazującym stopień szczegółowości są tzw. "mapy myśli". W programie www.mindomo.com można stworzyć anatomię układu ruchu. Mapę współtworzy Miłosz Zajączkowski (szkielet osiowy).

Jedną z ciekawszych stron internetowych mogących służyć e-learningowi jest www.issuu.com. To platforma służąca do umieszczania i przeglądania różnego typu dokumentów. Jest odpowiednikiem tego czym jest Flickr dla zdjęć czy YouTube dla filmów.

Postanowiłem klasyfikować posty, aby ułatwić czytelnikom dotarcie do odpowiedniego poziomu szczegółowości notatek. Wyróżniłem 6 poziomów (albo bardziej obrazowo 6 stopni głębokości wiedzy). Im wyższy numer tym głębsza jest Twoja wiedza. Ale nie warto zaczynać od poziomu 4. Lepiej prześledzić elementy, które są na niższym poziomie, aby uzyskać bardziej ogólny obraz. Klasyfikacja jest jak najbardziej subiektywna.

Pierwotna wersja notatek, które następnie posłużyły do powstania skryptu dla studentów biologii. Tekst podzielony jest na dwie części. W pierwszej opisuję podstawowe zasady działania receptorów, których podstawy są zaskakująco podobne do siebie, bez względu na modalność. W części drugiej przybliżam fizjologię wybranych receptorów. Dla każdego z opisywanych zmysłów opisywane są cztery elementy: bodziec adekwatny, dalej budowa i funkcjonowania receptora, następnie przebieg drogi aferentnej oraz miejsce integracji ośrodkowej.

POZIOM: 2

Artrologia jest działem anatomii zajmującym się połączeniami kości. Jakie typy połączeń kości występują w organizmie człowieka oraz jakie są charakterystyczne elementy połączeń maziowych czyli stawów można zobaczyć w tej prezentacji.
Prezentacja przydać się może maturzystom zainteresowanym anatomią człowieka oraz stanowi wprowadzenie do anatomii układu ruchu dla studentów kierunków niemedycznych.

POZIOM: 1

Układ szkieletowy stanowi podporę dla naszego ciała. Jak można klasyfikować kości oraz jak są one zbudowane można zobaczyć w tej prezentacji.
Prezentacja przydać się może maturzystom zainteresowanym anatomią człowieka oraz stanowi wprowadzenie do anatomii układu ruchu dla studentów kierunków niemedycznych.

POZIOM: 1

Mózgowie od strony bocznej jest jednym z najbardziej klasycznych widoków mózgowia. Swego rodzaju ikona. Myślę, że na prośbę "proszę narysować mózg" większość badanych narysowałaby go właśnie z tej perspektywy (możecie sprawdzić słuszność tego zdania?). Podobno Michał Anioł tworząc fresk Stworzenie Adama w Kaplicy Sykstyńskiej, wzorował się na tym widoku. A co w rzeczywistości znajduje się na tej powierzchni? Zapraszam do obejrzenia prezentacji.

Inne prezentacje w tej serii:
Powierzchnia podstawna mózgowia: kresomózgowie
Powierzchnia przyśrodkowa mózgowia: kresomózgowie

Zobacz także inne wpisy oznaczone etykietą mózgowie

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że zidentyfikowanie wszystkich bruzd i zakrętów kory mózgu jest niesłychanie trudne. Ale to tylko złudzenie... Dzisiejsza prezentacja jest kluczem do czytania powierzchni przyśrodkowej mózgowia. Zobacz, jakie to łatwe...

Kora mózgu ma zaledwie ok. 3mm grubości i po rozłożeniu zajmuje średnio 2360 cm2. To niewiele, ale bez tego wytworu kresomózgowia nie byłoby nas: naszej osobowości, naszych myśli, samoświadomości, przeżywania...

Poznanie i zrozumienie zdarzeń zachodzących w początkowych okresach rozwoju ośrodkowego układu nerwowego jest niezbędne do zrozumienia anatomii w pełni rozwiniętego mózgowia. Poniższa prezentacja w sposób bardzo ogólny przybliża to zagadnienie.

Naukę anatomii należy rozpocząć od zdobycia fundamentalnej umiejętności opisywania ciała w trójwymiarowej przestrzeni. Aby w przyszłości sprawnie poruszać się w świecie anatomicznym należy wiedzieć czym jest pozycja anatomiczna oraz umieć wyobrazić sobie osie i płaszczyzny ciała. W tym wszystkim ma pomóc poniższa prezentacja.

POZIOM: 1

Czy kiedykolwiek zadawaliście sobie pytanie: jak naprawdę wygląda mózgowie?

Ja zadawałem je sobie od niepamiętnych czasów, bo od zawsze interesowało mnie funkcjonowanie tego organu. Ale nawet na studiach biologicznych nie miałem okazji zobaczyć prawdziwego mózgowia. Widziałem w atlasach świetne rysunki, ale... były to tylko rysunki. Na szczęście współcześnie pojawia się coraz więcej atlasów fotograficznych pokazujące realne struktury anatomiczne.

E-learning zamiast Uczelni?

To trochę prowokacyjne pytanie zadawane jest od pewnego czasu w różnych formach. Jedną z nich jest artykuł Sylwestra Gregorczyka w elektronicznym wydaniu e-mentora. To także pytanie budzące obawy wśród sporej części wykładowców oraz euforię wśród fanatycznych zwolenników tej formy nauczania.

Jestem entuzjastą e-learningu, ale zdaję sobie sprawę z tego, że pomimo swoich wszystkich walorów, jest on tylko jedną z form nauczania. Nowoczesną, bardzo rozwijającą, ale wyłącznie formą nauczania. Wbrew pozorom: także nie najlepszą.

ABSOLUTNIE jestem przeciwny wyłącznemu kształceniu anatomii w takiej formie.

Dlatego, że:
a) NIC NIE ZASTĄPI kontaktu z żywym człowiekiem o wysokiej wiedzy i kulturze osobistej, pasjonującej rozmowy, obserwacji wyrazu twarzy czy polkepania po ramieniu dla otuchy...
b) żaden, nawet najlepszy program komputerowy nie jest w stanie zastąpić kontaktu z pacjentem, możliwości uczenia sie na realnym ciele czy też używania modeli
c) uczelnia (pojmowana jako miejsce i czas spotkań ludzi) swoją atmosferą prowokuje do studiowania. Robiąc kanapki przy komputerze pozbywamy się tej magii

E-learning jest przydatny w kształceniu, ale stosowany wyłącznie sam dla siebie w nauczaniu anatomii moim zdaniem nie jest najlepszym sposobem edukowania.

Kolekcja Basseta - dla studiujących medycynę

Czasami zdarza się, że na ćwiczeniach nie udało się dokładniej zobaczyć danej struktury, albo była tak uszkodzona, że właściwie nic konkretnego nie było widać, a wyidealizowane kolorowe obrazki z atlasu trochę mijają się z tym, co można zobaczyć w rzeczywistości. W takiej sytuacji może pomóc atlas fotograficzny, albo Kolekcja Bassetta. Na pierwszy rzut oka zdjęcia wyglądają trochę dziwnie - niejako rozmazane i w dziwnych odcieniach, ale ma to swoje uzasadnienie. Spróbuj założyć zwykłe okulary 3D, a zdjęcia nabiorą nowego wymiaru. Trzeciego wymiaru!

Wejście do Kolekcji Bassetta - wątroba

To potężny zbiór znakomicie opisanych zdjęć. Warto je przejrzeć (oczywiście w okularach 3D) przed i po ćwiczeniach.

POZIOM: 3
POZIOM: 4

The human brain atlas

Dla wszystkich zainteresowanych neuroanatomią ten atlas powinien być wartościowym źródłem informacji. Jeżeli studiujesz psychologię, biologię lub medycynę na wyższych latach, a w artykułach naukowych pojawiają się trudne terminy związane z neuro to koniecznie musisz sięgnąć do atlasów umieszczonych na stronie http://www.thehumanbrain.info/

POZIOM: 3

POZIOM: 4

PRZEKROJE POPRZECZNE MÓZGOWIA CZŁOWIEKA

PRZEKROJE CZOŁOWE MÓZGOWIA CZŁOWIEKA

PRZEKROJE STRZAŁKOWE MÓZGOWIA CZŁOWIEKA

Te znakomicie wykonane atlasy z pewnością przydadzą się każdemu zainteresowanemu budową mózgowia człowieka. Warto także poeksplorować po stronie głównej. Liczba możliwości atlasu jest naprawdę imponująca.

Kość ramienna

Mimo, że w wielu podręcznikach szkolnych pojawia się określenie "kość ramieniowa" to nie używaj jej. Poprawna nazwa anatomiczna to KOŚĆ RAMIENNA. I tylko tak. Chyba, że preferujesz nazwę łacińską - humerus, lub po angielsku - humerus. Osobiście wolę międzynarodowe mianownictwo anglojęzyczne.

Poziom: 3

Lista terminów łaciskich i angielskich: Terminologia Anatomica 1998

Szczegółowe zdjęcia przekrojów poprzecznych mózgowia

Rozpoznawanie struktur na przekrojach mózgowia zwykle na początku budzi niechęć. Bo jest to stosunkowo małe, właściwie w jednym kolorze i zazwyczaj widzą tylko osoby, które siedzą najbliżej. Rozwiązaniem są zdjęcia mózgowia w stosunkowo dużym powiększeniu i z obowiązkowymi podpisami. całkiem dobry zbiór przekrojów poprzecznych jest dostępny na stronie http://brainmaps.org/ajax-viewer.php?datid=81&sname=0580

Strona przydatna dla osób, które w bardziej szczegółowy sposób muszą zapoznać się z budową mózgowia.

Łopatka

Łopatka scapula jest moją ulubioną kością. Nie do końca wiem dlaczego, może dlatego, że właśnie od niej zaczynałem uczyć się szkieletu. Zapraszam do obejrzenia filmiku szkoleniowego o łopatce. Jakiś uduchowiony byłem nagrywając go... ;)

POZIOM: 3

Zawsze zazdrościłem ludziom, którzy bezproblemowo widzieli obrazy w trójwymiarze i nie mieli kłopotów z umieszczaniem obiektów w przestrzeni. Statystycznie lepsi w tej kwestii są mężczyźni, a umiejętności takie jak posługiwanie się mapą czy projektowanie architektoniczne są tego wyrazem. Mimo, że umiem posługiwać się mapą to mojemu mózgowi jeszcze daleko do zdolności mistrzowskiego posługiwania się trójwymiarem. Rozumiem więc, że nie każdy jest w stanie rozpoznać czy na rycinie przedstawiona jest łopatka lewa czy łopatka prawa. Dla osób pozbawionych zdolności widzenia przestrzennego zrozumienie przebiegu naczyń i nerwów oraz ich wzajemnych stosunków topograficznych to prawdziwa makabra. Wielkim ułatwieniem przy uczeniu się anatomii może być program Visible Body.

Atlas Anatomii Nettera, Elsevier Urban & Partner, 2008, ISBN13: 9788360290330

Jest to jedna z najlepszych pozycji i jeden z trzech atlasów, które polecam przy studiowaniu anatomii. Pozostałe to Sobotta i Prometeusz. Każdy z nich jest inny i każdy z nich ma swoje "plusy dodatnie i ujemne". Cykl recenzji zaczynam od atlasu Nettera.

Świat się zmienia w bardzo szybkim tempie. Myślę, że większość z nas, prowadzących zajęcia, nie zdaje sobie sprawy jak szybko następuje dezaktualizacja informacji. Może ta kwestia nie dotyczy aż tak mocno anatomii człowieka, ale warto mieć pierwsze zdanie w pamięci projektując program nauczania.

Fotograficzne atlasy anatomiczne mają tę przewagę nad rysunkowymi, że lepiej oddają rzeczywistość. Starannie wykonane zdjęcia, możliwość samodzielnej eksploracji ciała ludzkiego, możliwość odsłuchania poprawnej wymowy angielskiej struktur anatomicznych, animacje fizjologiczne, zbiór zdjęć radiologicznych i histologicznych oraz możliwość wykonywania testów to znak, że mamy przed sobą bardzo dobre dzieło. A takim niewątpliwie jest Anatomy & Physiology Revealed 2.0

Fiszki (z ang. flashcards) to dwustronnie drukowane karty, na których z jednej strony znajduje pytanie, a na odwrocie odpowiedź. To ciekawe narzędzie do uczenia się/nauczania anatomii, niestety nie rozpowszechnione jeszcze na polskim rynku księgarskim. Fiszki anatomiczne zazwyczaj wyglądają trochę inaczej, gdyż z jednej strony znajduje się rycina anatomiczna natomiast z drugiej krótki opis najważniejszych struktur oznaczonych na niej.

Osoby rozpoczynające naukę anatomii bardzo często zadają sobie (i innym) pytanie: z czego się uczyć? Jakie są najlepsze podręczniki i najlepsze atlasy? Gdzie można znaleźć rzetelnie opracowane informacje dotyczące anatomii człowieka? Moim zdaniem Atlas Anatomii Aclanda na 6 płytach DVD to świetne źródło podstawowych informacji. Szczególnie dla osób rozpoczynających zajęcia prosektoryjne.

Zakres materiału
Bez wchodzenia w zbędne, akademickie szczegóły podręcznik opisuje najważniejsze treści niezbędna na pierwszym etapie kształcenia studentów kierunków medycznych. Jest to podręcznik bazujący na współczesnym mianownictwie anatomicznym i najnowszych ustaleniach komisji anatomicznych, jednoznacznie precyzując większość kwestii spornych pojawiających się w rożnych innych podręcznikach dostepnych na naszym rynku. Pozytywne jest wyróżnienie najczęstszych przypadków klinicznych, dzięki którym możliwe jest łączenie anatomii z praktyką lekarską.

Jaki jest mój styl studiowania? - VARK

Każdy z nas jest inny

Pomimo, że tytuł tego akapitu jest truizmem warto uzmysłowić sobie, że odnosi się on również do sposobu studiowania. Każdy z nas ma inne preferencje dotyczące podejścia do studiowania. W większości przypadków instynktownie orientujemy się, który styl jest dla nas najlepszy - czy wolimy poukładane notatki, czy też "niesforną" mapę myśli.

Może warto zrobić sobie test na swoje preferencje dotyczące formy zorganizowania własnych notatek?

Lekcja anatomii doktora Tulpa. Rembrandt, 1632

Anatomia stała się moją pasją

Guzki, dołki, grzebienie, kłykcie i nadkłykcie zachwyciły mnie. Mechanika działania mięśni zafascynowała, a przebieg naczyń i nerwów zainteresowały jak najlepsza łamigłówka. Śmiało mogę powiedzieć, że ciało ludzkie jest piękne. I to zarówno jego warstwy powierzchowne jak i całe skomplikowane wnętrze. Piękne jest w spoczynku i piękne jest w ruchu. Pięknem warto się dzielić dlatego zdecydowałem się je opisywać. Oprócz opisów struktur anatomicznych znajdzie tu również ciekawe linki anatomiczne, prezentacje, filmy czy quizy. W dużej mierze bazuję na XIX-wiecznych rycinach anatomicznych, gdyż ich dokładność i artystyczne piękno są zachwycające.

Większość dobrych stron anatomicznych jest w języku angielskim, dlatego obok nazw polskich kolorem zielonym wyróżniłem mianownictwo angielskie. Z premedytacją rezygnuję z łaciny na rzecz języka żywego (choć w znacznym stopniu opartego na łacinie).

Blog jest miejscem publikowania mich własnych przemyśleń i opinii dotyczących zarówno anatomii jak i dydaktyki. Nie jest w jakimkolwiek przypadku podręcznikiem akademickim, czy też ostateczną wyrocznią w sprawach anatomicznych (chociażby z prostej przyczyny, że nie jest recenzowany).

Zapraszam do komentowania i wyrażania swoich opinii. W przypadku wystąpienia błędu (co pomimo starań może nastąpić) warto zamieścić również taką uwagę - może wywiąże się ciekawa dyskusja.

Strona dedykowana jest pasjonatom anatomii na poziomie wyższym oraz licealistom szczególnie zainteresowanym tematem.

Strony